The Challengers - Monks U18

Na een daverende overwinning (20 - 0)vorige week, waarover ik maar niet geblogd heb was het vandaag de beurt aan tegenstander Monks. Een ploeg die maar net op tijd de zaal wist te bereiken en gezegend was met een echte dubbele meter. Bob leek klein bij deze kleine gigant. Een soepele grote jongen met hops en een meer dan redelijk afstandschot. Man to man moest de tegenstander afstoppen en vol goede moed begonnen we de wedstrijd. Zoals de echte geroutineerde lezer van deze blog zo langzamerhand gewend is startten we weer met een reeks minder trefzekere schoten en pas na 4 minuten en een kwam onze 1e score 2 - 7. We kwamen nu wel los en wisten in 3 minuten terug te komen tot 9 - 9. Daarna gingen we even gelijk op met net even meer scores voor Monks. Na het 1e part was het 16 -20 met het vooruitzicht dat het wel goed ging. Er werd goed gewerkt, rust genomen voor een goed schot en verdedigend werden de pass-lijnen bij vlagen goed afgesloten. Het leek er soms echt op dat we het beginnen te snappen. Al hoewel ik dat met mijn enthousiaste aanmoedigingen ;-)) niet al te vaak laat blijken. Je moet ze niet al te wijs maken toch? Het publiek werd getracteerd op een paar snelle fast breaks en met fast bedoel ik nu fast. Heerlijk om te zien. Afijn in het 2e part meer van hetzelfde. Snel werd de achterstand een voorsprong en bij 25 - 21 was er even de gedachte dat we er al waren. Even aanzetten van de dubbele meter Monk en een paar onvoordelige calls verder en het was 29 - 39. Een paar keer ruimte laten op de baselijn. Slecht uitboxen in de rebound en de herintroductie van een paar mindere gewoontes, sneller spelen dan je kunt. Kijken en mopperen op de collega bij het niet verdedigen van jouw man, afijn weg voorsprong. Een goed gesprek in de rust en opnieuw teruggrijpen op goed verdedigen en slimmer aanvallen (tijd nemen en wachten op de goede mogelijkheid) bracht wederom de ommekeer. Zo konden we weer terugkomen tot 46 - 50. Het moest dan maar gebeuren in het laatste bedrijf. De grote man van de tegenstander had inmiddels ook 4 fouten en dat maakte de zoneverdediging van Monks kwetsbaar door het midden, Jeffrey en Niels wisten daarvan nog goed te profiteren. Na de verplichte wissel van deze jongen en onze grote rode man die ook niet zonder zijn 5e fout kon, werd de wedstrijd goed uitgespeeld door de Monks. 60 -62 was de eindstand en was ik voor het eerst dit jaar tevreden over de inzet, de werklust en het spel niveau. Ik denk eerlijk dat winst verdiend was, maar dan moet je ook op de beslissende momenten de bal erin gooien of de bal veroveren. Maar nogmaals dit gaat er op lijken. De scores: Mirza 4, Jeffrey 6, Nando 15, Rody 11, Ricardo 14, Max 2, Niels 4 en Bob 5. Komende week dan maar de 1e echte winstwedstrijd? Coach