The Challengers – Landslake Lions U22

Ook deze zaterdag middag mochten we aan de bak en wel tegen de nummer 2 van de competitie. Het beloofde weer een zware pot te worden. Bij Landlake liep een echte dubbele meter, ergens rond de 2.10 en ook nog mobiel. Zo zie je ze als basketbal coach graag, maar dan wel in de eigen ploeg. Helaas voor ons was dat nu net niet het geval. Vanaf de start was het duidelijk dat Landslake gekomen was voor de winst en ze scoorden direct, snel en veel. Na 4 minuten keken we al tegen een achterstand aan van 1 – 12, waaronder 2 driepunters. Onze zone was niet snel genoeg om alle gaten dicht te lopen. Na scores van Jeffrey een een paar van Nando konden we uithijgen, met een stand van 9 – 22 na het 1e part . Oh ja, Ricardo was er vanmiddag niet bij. Zijn gezondheid blijft hem parten spelen en als vervanger speelde Daniel mee. In het 2e part konden we iets meer tegenstand bieden. We stonden beter uit te boxen in de verdediging en in de aanval wisten we de kansen te benutten. In het midden werd de dubbele meter sterk verdedigd door de Bijsterbroers en vlogen Mick, Omar, Daniel en Rsjaart achter elke bal aan die op de kop werd rondgespeeld. De rust kwam bij 21- 32. Wat hadden we gezien. Een stevige snelle ploeg met zeer sterke spelers. Zit tegenwoordig iedereen in de sportschool? Moeten we dan toch echt 80 keer opdrukken per dag en ten minste een half uur buikspier en krachtoefeningen doen, buiten de basketball training om? Ik daag jullie uit mannen. Ik denk namelijk dat het wel helpt. Maar goed ondanks ons gebrek aan fysieke mogelijkheden werd er gewerkt en gewerkt. Rsjaart zette als kleinste man van het veld de verdediging van Lions even volledig op het verkeerde been en scoorde na een reverse, met een leep balletje onder het bord. De bonus vrije worp benutte hij niet, maar belangrijker is wel dat hij meer en meer onderdeel wordt, van wat we toch weer langzaamaan een team mogen noemen. Mick en Jeffrey kregen even problemen met de enkel en knie maar gelukkig voor beiden konden ze de westrijd voorzetten. Wat gebeurde er verder. Eigenlijk een hoop, maar niet in ons voordeel. Ergens in het 3e part kwamen we tot op 8 punten en daarbij hield het op. Gedecideerd werd er door de tegenstander verdedigd en met 2 gelijkwaadige ploegen kwam het eind bij 44 – 60. Naar mijn inschatting was Lions een sterker team, dan de ploeg van Hoppers. Snelheid, schutters, kracht en lengte alles zit in deze ploeg. En laten we wel zijn, we speelden er gewoon tegen op. Eigenlijk werden we alleen in het 1e part ruim verslagen 9 - 22, maar standen van de andere partjes 12–10, 12-16 en 11-12 geven wel aan dat we met de betere ploegen kunnen opspelen. Ik ben dan ook zeker niet ontevreden. Daniel baalde als een stekker, was niet tevreden over zichzelf? Zijn speelminuten? Niet te kritisch op jezelf, hij hield zich goed staande. Een uur ervoor speelde hij tegen spelers van 1.60 en nu tegen 1.90 mannen met schouders 2 maal zijn eigen breedte. Welkom in de wereld van het mannen basketbal. Blijf trainen, vooral fysiek en je komt er wel. Bas is wat dit betreft al even meer gewend. Niet alles ging natuurlijk goed en het blijft een probleem om onder druk de aanval goed op te zetten, rust helpt maar ook een team aanval, gaan we toch aan werken. Geen probleem was de press van de tegenstander! Die werd met een heerlijke klassieke Boston Celtics break afgerond. Onze Bill Russell (Nando) greep de rebound en speelde door naar Bob Cousy (Omar) die Sam Jones (Mick) bereikte en scoorde. Afijn, julie weten het, dan geniet ik, teamspel “pur sang”. Voor de niet frans geschoolden. volbloed, dus. Mannen, het was een prima pot. De scores: Nando 23, Mick 5, Omar 3, Rsjaart 2 , Jeffrey 9 en Rick 2. Daniel en Bas helaas geen scores maar wel weer veel ervaring opgedaan, dat betaalt zich later dubbel en dwars uit. Coach

Novo Stars - The Challengers U20

Een nieuwe tegenstander voor ons, Novo Stars uit Nieuwkoop. Een latertje op zaterdag, maar alle kansen voor een toppotje, althans dat was de insteek. Nando had zijn eigen chauffeur mee deze keer. Zijn vader en dat was geen succes. Niet het rijden hoor, prima, niets op aan te merken, maar de zenuwen bij zoon waren onmiskenbaar aanwezig. Maar het moet gezegd. Starre borden, starre ringen en dan weet je het met ons spelletje, steal, fast-break, lay-up en kloink, mis. Dit ging zo tot de 6e bal die werd geschoten, mijn inschatting nu. Mick gooide de deksel eraf, zullen we maar zeggen. Verdedigend stonden we er wel. Maar de kleine zone van de tegenstander maakte het ons erg lastig. Geen ruimte voor de drive en al helemaal geen geluk bij het afstandsschot. Afijn een partje met een stand van 6 - 10 zegt eigenlijk alles. In het 2e part gingen we verder met veel missers maar gelukkig waren er nu wel meer treffers. Met een hardwerkend team en een matig tevreden coach kwam de rust bij 18 - 30. De aspiraties om de tegenstander af te drogen, moesten behoorlijk bijgesteld worden. In het 3e part dan maar en Nando kreeg zowaar de 1e bal erin. De ouders op de tribune hadden inmiddels aan de vader van Nando gevraagd om maar weer naar de kantine te gaan. Wellicht zou dan de ban gebroken kunnen worden? Na de 1e score van Nando volgden er meer. In de ogen van Nando nooit genoeg maar het is en blijft een teamsport. Zeker tegen deze tegenstander kan ik als coach gemakkelijk iedereen ongeveer evenveel speeltijd geven. En met maar 2 wissels deze wedstrijd was dat niet zo heel moeilijk. Afijn na een tussenstand van 31 - 49 speelden we eigenlijk pas in het laatste part, zoals we dat kunnen. In dit part was de score 4 - 29 en kwamen we alsnog aan een 35 - 78 eindstand. Wat hebben we geleerd? Blijven werken loont. Als het van afstand niet lukt dan maar van onder het bord. Met name in de 2e helft werd dat goed gebruikt. Ik zag prima passes van Rsjaart op Nando en Ricardo. Zag een mooie reverse lay-up van Ricardo, die zelfs probeerde te dunken in de wedstrijd. Mick en Omar scoorden na een stroeve start hun lay-ups. Mick buffelde zich een aantal keer prima door de verdediging of gaf een prima pass. Junior scoorde weer een paar maal met zijn linkerhandje en al met al was het een simpele overwinning. Zaterdag wacht weer een zware tegenstander, Landslake Lions, de nummer 2 van de competitie. Ik mag hopen dat we thuis minder problemen hebben met het 1e part. Zo'n 1e part zoals tegen Hoppers lijkt mij beter, dan maken we zeker een kans. Dat we komend weekend voor elke bal moeten knokken, lijkt mij duidelijk. De punten (jullie mogen blij zijn dat we geen scorepercentages bijhouden, ik schat over de hele wedstrijd 30% max.) Mick 12, Omar 9, Jeffrey 6, Rsjaart 2, Ricardo 8, Rick 16 en Nando 25 (alleen in de 2e helft) Coach

The Challengers – Hoppers

De thuiswedstrijd tegen Hoppers moest het gaan bewijzen. Hoppers, de koploper tegen ons als bijna laatste in deze zware poule. Zijn wij nou zo slecht of …. . Zonder Louis van Gaal imitatie, had ik het idee dat we met een nagenoeg complete ploeg niet op voorhand de handdoek moesten gaan werpen. Ik geloof vast in ons team, dat hoewel slecht aan deze zware competitie begonnen, bij vlagen laat zien dat er groei en potentie in zit. Met alleen Willem als scheidsrechter, een ondankbare taak deze middag, moest het dan maar gaan geschieden. De heren schrokken er zelf denk ik ook van, want flitsend werd er gestart. Hard werkend in de verdediging met goede passes en snelle scores van ons in de aanval kreeg Hoppers niet de kans om weg te lopen. Helaas werden er ook bij ons nog een hoop open kansen gemist, maar na het 1e part stond het gewoon 21 – 14. Jawel 21 -14 tegen de koploper. Historie in de maak of … . Het 2e part werd er door de Hoppers beter, maar vooral fysieker verdedigd en gerebound. Keer op keer kwamen we nu wel tekort en de wedstrijd kantelde. Nu laat dit ook direct zien waar we nog stappen kunnen en moeten maken. Fysiek moeten we sterker worden, een natuurlijk proces, dat je met hard trainen iets kunt versnellen. Maar vooral het uitboxen in de rebound is gewoon concentratie en de wil hebben de bal te pakken. Kracht is een factor, net als sprongkracht, maar vooral slimheid is hierbij van groot belang. Het gebrek aan ervaring tegen deze ploeg, maar meer in het algemeen deze hele competitie brak ons nu op. Na een tussensprint van Hoppers werd het nu 11- 22 in het part waardoor de rust kwam bij 32 – 36. De rollen waren nu ongedraaid. Ik geloofde nog steeds in een goede afloop en na de rust werd er door iets rustiger spel in de aanval, snel weer de goede lijn van het 1e part opgepakt. We kwamen weer gelijk en liepen weer een paar punten uit. Daarna vervielen we toch weer in het (te) snelle spel dat ons helpt, maar zeker zo vaak ook doet verliezen. Ook deze middag knapte er iets. Het spel werd iets ruwer en Willem had het niet gemakkelijk. Een harde domme fout van Rik en even later een harde domme fout van een van de Hoppers spelers toonden wel aan dat er voor iets gespeeld werd. Helaas zat er voor ons niet meer in en werd de wedstrijd uiteindelijk verloren met 57 – 73. Een verschil van 16 punten en dat was naar mijn mening niet nodig geweest. Aan de andere kant Ricardo op 1 been en Jeffrey de eerste wedstrijd na 4 weken,Mick met 30 uur sporten per week met een beetje spierpijn of vermoeidheid in het lijf laat veel van het werk op de anderen aankomen. Er wordt naar mijn mening heel aardig gepresteerd en hoewel ik dat natuurlijk niet laat blijken, zie ik per week verbeteringen. Een reverse pivot beweging van Rick, gevolgd door een goede pass op een insnijdende forward. Een steeds beter wordend afstandschot van Nando, een fraaie onderhandse reverse lay-up van Jeffrey, gecontroleerde lay-ups van Omar en Mick. Oh ja, prima aanvalsrebounds van Bas en na 4 schijnbewegingen een score. Wie heb ik vergeten? Oh ja, Ricardo met zijn droge schot en Rsjaard die hoewel nog steeds een beetje zoekend meer en meer zijn plaats vindt. Heren ik was aangenaam verrast ondanks de nederlaag. Helaas is het sheet te slecht te lezen en de scores van deze middag zijn voor mij niet te ontcijferen. Houd vast, dat jullie een prima pot hebben gespeeld tegen de koploper. Komend weekend tegen Novo Stars uit Nieuwkoop. De laatste ploeg in de stand en wellicht een fijne tegenstander voor het zelfvertrouwen. Coach