The Challengers - Blue Stars

Een latertje afgelopen zaterdag. Maar 2 potjes basketbal in de FBK en gelukkig mochten wij er een van spelen. De tegenstander Blue Stars, was een relatief onbekende ploeg uit Diemen. Een paar jaar geleden speelden we ertegen en gelet op de stand was het een gelijkwaardige tegenstander. De nieuw ingestudeerde spelletjes zouden wellicht gaan helpen bij onze strijd. Als we sec op de grootte van de tegenstanders moesten afgaan, dan stonden we al achter. Er stonden een 3 tal beren in het veld en we konden de borst natmaken. Overigens gaat dat bij een paar van onze mannen tamelijk eenvoudig en vanzelf. De tip was voor ons, Ricardo scoorde direct en daarna vielen we stil. Te gehaast, te onzeker, te ... . Voor we er goed en wel erg in hadden stond het na 10 minuten 3 - 11. Met frisse moed werd het 2e kwart in gegaan. Meer controle, harder verdedigen en ook een beetje meer geluk, leidde tot meer scores. Er werd een paar keer een goede ingestudeerde aanval gespeeld, maar bovenal liepen we er nu een paar fast breaks in. Dat blijft toch ons sterkste wapen. We konden op die manier terugkomen in de wedstrijd. Een "vette" rust stand van 16 - 16 was het gevolg! Een nieuwe start dus. Het goede spel van het 2e part, hielden we niet vast en we vervielen weer in te gehaast en snel. Tegen grote mannen in de bucket kun je niet veel met een drive en helaas voor ons viel er deze avond weinig in van afstand. Als we een ding echt kunnen verbeteren dan is dit het schieten van afstand. En dan heb ik het niet over driepunters maar gewoon midden afstandsschoten. Dit part was Blue Stars weer de sterkere ploeg en bij een stand van 28 - 31 gingen we het laatste part in. Tot de 6e minuut hielden we de spanning erin 35 - 36. Rick mocht weer met 4 fouten naar de kant, nog minder lengte in het veld, maar gelukkig kreeg ook de lange man van Blue Stars zijn 4e. Ik zie geen verband hiermee, maar het feit blijft. Toen was er weer de fast break. Toen viel er weer een schot. Werd er een paar keer (te) snel (naar mijn mening) een drive ingezet en gescoord. Rshaart had een open drive 3 seconden na mijn smeekbede om lange aanvallen te spelen. De klok is dan namelijk in ons voordeel, maar ja bij een score moet je niet zeuren Stroet. Nando met 6, Mick met 4, Rshaart met 2 en Jeff bijna in het eindsignaal met een 3tje bepaalden de eindstand toch nog op 50 - 38. Terugkijkend over de hele wedstrijd, hadden we het in 5 minuten kunnen klaren. Maar goed, "achteraf kijk je en koe in de kont", zeg ik altijd. Waar ligt het aan? Ik houd het maar op een wedstrijd (te) laat op de avond. Eten in de buik, niet hongerig genoeg? Al bezig met de avond invulling? Het spelen op het niet trainingsveld? Of toch gewoon een sterke tegenstander met een goede rebound, fysiek en met een goed schot? Feit blijft dat we de wedstrijd winnen en dat kwam dan toch vooral door het feit dat er gewerkt bleef worden. Ondanks de teleurstelling van missers, gemiste rebounds, snel doorgronden van ons aanvalsspelletje, bleven we er wel voor gaan. Het resultaat mag er zijn. Er is toch zo langzamerhand weer een team aan het ontstaan, dat blijft gaan tot het eind. Komende week geen wedstrijd en ook het weekend erna staan we droog. Tijd om te werken aan schot en aanvalspatronen, aan werklust valt op het ogenblik niet veel meer te wensen als coach. De scores en helaas geeft dat niet voldoende inzicht in de inzet van jullie allemaal: Nando 11, Mick 13, Jeffrey 7, Omar 4, Ricardo 2, Bas, 3 Rsjaart 2, Rick 8.

BV Hoofddorp - The Challengers

We moesten dit weekend tegen onze mede Hoofddorpers. Een wedstrijd die altijd garant staat voor een beetje extra kriebels. Bij onze thuiswedstrijd hadden we redelijk gemakkelijk gewonnen en ook nu waren we van plan dit te doen. Maar goed tussen het "van plan zijn" en de uitvoering ervan hebben we wel eens eerder een probleem gehad. Dus ik ben als coach altijd een beetje voorzichtig. Er was maar een matige trainingsopkomst geweest. De vorige wedstrijd had zijn impact gehad. Die was toch harder aan gekomen dan verwacht. Vandaag dus nieuwe kansen en de mannen hadden iets recht te zetten. Tot de 5e minuut hielden we Hoofddorp van scoren en wij hadden op dat moment 6 punten en al 3 gemiste strafworpen. Er zouden er net als vorige week nog veel volgen. Maar daar was de vergelijking met vorige week ook mee gemaakt. Voor het overige zagen we deze middag een ploeg die niet van plan was om te verliezen. Prima verdedigen en bij tijd en wijle een uitstekende fast-break leidde via een tussen stand van 6 - 15 naar een rust van 20 - 29. Rien a la main, dus. In het 3e en 4e kwart meer van dit en uiteindelijk werd het een prima 43 - 60 overwinning. Wat hebben we gezien? Een paar prachtige aanvallen via de fast break, een aantal uitgespeelde mogelijkheden aan het eind van de speeltijd waarbij 3 maal Ricardo werd gelanceerd voor de 3 punter. De eerste trof doel, maar in alle gevallen bleef het initiatief bij ons. Mick en Omar wisten elkaar prima te vinden in de break. Met 2 tegen 1 heb je een keuze, maar ook om de kans om zeep te helpen. Die break ging keer op keer goed. Jeffrey had nog een schitterende lange pass, uit balans op Mick, die wat mij betreft best in "slow motion' herhaald mocht worden. Rick had zijn schotje weer eens, net als zijn dribbelstart. En ook Rshaart wist de open man te vinden en zelf zijn schotje te pakken. Verder speelden we een aantal maal de nieuwe aanval tegen een man to man en zowaar dit lukte best aardig. Een tevreden coach dus? Nou bijna, we zullen toch echt nog moeten kijken waar we het schotpercentage van de strafworpen kunnen verbeteren. Ook deze wedstrijd kregen we er voldoende en nu werden er 12 van de 26 benut. Nog net geen 50% maar ik denk dat 65% bij ons moet kunnen. Verder zal het uitboxen nog veel beter moeten. We staan nu alleen maar omhoog te kijken en eerst de man opzoeken en dan die achter je houden heeft mijn voorkeur. Afijn dat hoef ik jullie niet uit te leggen. Komende week een thuiswedstrijd en hier moeten we de tafel bemensen. Conny zal het sheet doen, wie komt er naast haar zitten voor het scorebord. Ik ga ervan uit dat een van jullie ouders er wel naast komt zitten. De scores dan als laatste en merk op dat iedereen in deze wedstrijd gescoord heeft. Rick 5, Omar 4, Jeffrey 4, Nando 20, Mick 16, Rshaart 3, Ricardo 8

The Challengers U20 - Harlem lakers

Afgelopen zaterdag speelden we tegen Harlem Lakers, de ploeg die gelijk met ons op kop stond. Net als wij, was er nog niet verloren in de competitie. Maar goed dat moest deze middag, dan maar gaan veranderen. Bij de tegenstander (12 man sterk) een oud clubgenoot van ons, Yaron Buijs en verder veel lengte en snelle kleine guards. Voldoende kwaliteiten om ons een moeilijke middag te geven. Nu is dat achteraf gemakkelijk praten maar de meeste tegenstand kwam van ons zelf in deze wedstrijd. Lay-ups werden er niet in gegooid en toegekende strafworpen werden er met enige regelmaat (wat heet) naast gegooid. Wat te denken van 8 op 30 strafworpen raak. In plaats van punten de scores uit strafworpen. Mick 1 op 9, Jefrey 0 op 4, Ricardo en Nando 1 op 4 en Omar met een 4 op 9) De tegenstander trok zich met gemak aan ons op en de stand van 7 – 5 na het eerste part is veelzeggend te noemen. Irritaties over de eigen prestaties leiden dan tot kritiek op met name de scheidsrechter en ook ikzelf en mijn collega doen daar uiteindelijk (stom genoeg, goed voorbeeld) gewoon aan mee. Wat is er mis met consequent fluiten voor domme overtredingen, te laat instappen, slaan naar de bal, lopen bij de dribbelstart? Eigenlijk gewoon de overtredingen waar je voor hoort te fluiten. Blijkbaar beheersen we de fundamentals niet. Natuurlijk stoort het dat we door alle fluitsignalen nauwelijks in ons spel ritme komen, maar uiteindelijk veroorzaken we dat zelf. Kansen kregen we genoeg want in de 1e 3 kwarten kregen we door alle fouten van de Lakers 25 strafworpen te nemen (steeds agv van snel 4 teamfouten krijgen) waarvan wij er wel 5 wisten te scoren. (20 % is veelzeggend. ) Een ruststand van 11 – 15 ( keken we naar PKC – Blauw-wit? Oh nee er staan geen dames bij ons in het veld dit is wel degelijk basketbal) geeft wel aan dat onze opponent er niet veel meer van bakte. Want alle gezeur ten spijt stond er wel een verdediging. Er werd gewoon prima gestoord en met de ruime zone werd er voldoende pressie gespeeld op de schutters en werd de pass keer op keer ontregeld of onderschept. Maar veel van het werk is tevergeefs als je daarna te gehaast schiet of je te moeilijke schoten neemt, helemaal als er geen rebound is. Na rust speelde Lakers een man to man verdediging. Onze aanval stokte nu helemaal maar door hard werken en goed rebounden van met name Nando en Mick kregen we veel 2e kansen en wisten we dit part zowaar 14 punten te scoren. Het gemis aan een spelletje tegen een man to man, als die goed wordt uitgevoerd liet zich gelden. Uiteindelijk werd de oude 5 out nog een aantal keren van stal gehaald en schoot Ricardo nog een aantal keer raak, waaronder 2 driepunters. Helaas was er de nodige ruis op de communicatie in de laatste 2 minuten. Met 2 punten voorsprong ging Lakers op balbezit spelen en mijn geschreeuw om een fout te maken op de dribbelaar, werd niet begrepen en als er wel een fout werd gemaakt werd er niet voor gefloten, dus we misten zo kansen om gelijk te maken. Kortom 2 punten verlies in een verder zeer matige wedstrijd waar ikzelf zeker geen voorbeeld ben geweest. Maar toch een opmerking van mijn kant en dat is denk ik wel de boodschap die we moeten leren. Zeik niet op een scheidsrechter die er atijd staat als er een beroep op wordt gedaan. Wat ik op de bank allemaal hoor over de scheids, is ronduit beschamend! Geef vooral eerst jezelf de schuld van deze verliespot en houd al helemaal je mond als je het vertikt om je diensten, die we allemaal draaien binnen de club, verzaakt. Mijn definitie van een vereniging of club is een groep mensen die met en voor elkaar werken aan een gemeenschappelijk doel, in ons geval basketballen en daarvoor heb je schrijvers , scoorders, scheidsen en als laatste spelers en een coach nodig. Mijn positie is te elimineren maar de anderen heb je gewoon nodig. Hoe irritant met name spelers en scheids voor elkaar kunnen zijn. Als laatste, de tegenstander had 15 strafworpen en schoot er 6 van in (40 %), in de NBA is dat het percentage waarvoor ze de Hack a (bijv.) Jordan spelen. Maar voor ons was 40 % van de strafworpen deze middag 12 punten geweest en dan hadden we de wedstrijd gewoon met 4 punten verschil gewonnen. Eindstand 42 – 44! Snel vergeten als spel, maar leer er wel van. Met name op gedrag naar die mensen die zorgen dat we ueberhaupt kunnen spelen. Een welgemeend excuus is wel op zijn plaats! Coach