woensdag 16 maart 2016

Harlem Lakers - The Challengers

We moesten dit keer op een dinsdagavond spelen. In plaats van trainen, een wedstrijdje en wat voor een zou blijken! Na een rommelige warming-up, het leek wel of ze bij de Harlem Lakers niet op een wedstrijd rekenden, konden we beginnen. Twee dames in het grijs en een groot team als tegenstander. Vanaf het begin was het duidelijk wie klaar was voor deze wedstrijd. Wij niet dus! Bij elke actie in de verdediging, kwamen we een stap tekort en elke fout in onze positie in de verdediging, leidde tot een raak schot van de Lakers. Driepunters waren daarbij eerder regel dan uitzondering. De man to man aanval van ons stokte en als je ook de rebound niet pakt in de verdediging, is onze sterke fast break ook geen optie. Er ging dan ook niet veel goed. Geen organisatie in de verdediging, constant uit je positie stappen en niet uitboxen, niet in de aanval, bij het spelen van de aanval, geen goede screens zetten of gewoon de bal gooien naar een optie die geen onderdeel is van de aanval. Luisteren naar de coach over hoe naar wie te spelen wordt niet eens gehoord. Afijn gepruts dus. In het vervolg van de wedstrijd, zou blijken wat het verschil is tussen trainen, leren en inzet. Er dus zijn, ondanks alle redenen om niet te komen en hard, heel hard (leren) werken aan je eigen ontwikkeling maar ook aan TEAM!! Een blik op het trainingsvled achter onze ruggen gaf daarvan een mooi beeld. Mick maakte dan ook de opmerking, “ik weet wat we donderdag gaan trainen!”. Ik hoop van harte dat we dat zouden kunnen. Maar goed, het geeft wel weer waar we met zijn allen mee bezig zijn. Ik als coach ben natuurlijk op mijn manier goed bezig, maar om het niveau op te krikken moet er toch wel het een en ander gaan veranderen. Op ons niveau een balletje gooien is een optie, ga dan door zoals nu. Willen we hogerop, dan moet er meer gedaan worden op trainen. Minder lummelen, gewoon keihard werken in de beperkte tijd die we hebben en niet onbelangrijk, luisteren naar tips van de oude knarren, de betweters. Het is aan jullie. Luisteren en proberen 100% te gaan op trainen. Geen tijd verdoen met het schieten van een bal, als er gevraagd wordt te stoppen. Het is aan jullie, jullie moeten dat doen, niet de trainer of coach. Ik ben nooit de coach geweest die alles bestraft met liners of iets dergelijks maar het zou wel helpen bij het bouwen aan een stuk mentale hardheid. Afijn genoeg moralisties geschrijf op de blog, maar dat is voor mij een goed alternatief voor de verder bedroevende wedstrijd van deze avond. Na de verschillende kwarten, 15 – 7, 29 - 16, 30 - 16 en 16 – 8 was de eindstand 90 – 47. De troost niet gedubbeld. Heren thuis was het 42 - 44, 2 punten verschil nu 43! De eerste helft gespeeld met een zone, ruststand 44 – 23, Tweede helft met een man to man 46 – 24. Aantal 3 punters voor Lakers tegen de zone 10. Tegen de man to man maar 4. Rsjaart je hebt hierin gelijk, maar dit houdt natuurlijk direct in dat we ongeveer 10 schoten meer niet verdedigden. Man to man is positie en willen verdedigen. Met rechtop staan en afstand houden werkt een man to man niet. Laat het duidelijk zijn dat we puur op basis van snelheid, kracht,slimheid en vooral de wil om te werken afgetroeft zijn. Werk aan de winkel dus, maar jullie instelling daarbij is cruciaal. Het feit dat de dames in het grijs er een potje van maakten, maakte voor de uitslag geen verschil. Ook met goede scheidsrechters was er geen winst te halen op deze dinsdag. Zaterdag is er weer een kans en laten we dan maar hopen, dat we thuis beter presteren. De punten voor wat het waard is: Omar 8, Mick 9, Nando 6, Jeffrey 2, Rsjaart 2, Ricardo 3, Rick 7 en Bas 8. Coach

Geen opmerkingen:

Een reactie posten