maandag 31 oktober 2016

MBCA -The Challengers

Amstelveen was afgelopen zaterdag het strijdtoneel. Na enig mailen en rond appen hadden we een team met 7 man op de been. Rick van Schie van de U18 deed met ons mee zodat we uiteindelijk toch 2 wisselspelers hadden. Op voorhand had ik niet echt een goed beeld van de tegenstander, zij hadden nog maar 1 wedstrijd verloren en eigenlijk alleen maar gespeeld tegen tegenstanders die wij nog niet gezien hadden. Afijn, de start was minder dan matig. Ik druk mij voorzichtig uit, we wisten de basket wel te vinden maar de opening van de ring niet. Vanuit een sterke zone verdediging met voldoende intercepties en fast - breaks misten we de 1e 5 ballen. Dooie lay-ups werden zo verprutst en we verzuimden, om direct vanaf de start een punt te maken (letterlijk en figuurlijk). Maar we liepen toch vrij gemakkelijk uit naar 8 - 16 na het 1e part. Het 2e part kwamen we op stoom, Na direct Rick v S. zijn eerste punten, bij de U20, volgden er velen (niet van Rick v S). Fast - breaks, maar ook gewoon goede open schoten van rond de bucket. De verdediging was prima gesloten en al kan met name de "trapp" bij een bal naar de hoek beter, er is voldoende pressie voor de onderschepping en dan is het een klein feest om te zien hoe gemakkelijk we elkaar weten te vinden in de fast - break. De rust kwam bij 21 - 44, "rien al la main" dus. In het 3e part meer van hetzelfde. Nog maar 4 punten van MBCA, die nu duidelijk de weg kwijt waren. Onze fysieke kracht ten opzichte van hun snelheid bij de guards was overduidelijk. Rick had het even op zijn heupen en 23 - 63 was het resultaat aan het eind van het part. Complimenten voor de tegenstander. Jonge gastjes die bleven gaan en met name de 2 kleine spelverdelers, daar gaan ze in de toekomst veel plezier aan beleven. Wat een cross-over en versnelling hebben die 2. Jammer voor hen was dat tegen ons niet voldoende. Als zij langs onze verdedigers voor waren gesprint stond daar wel een Rick, Jef, Ricardo of Nando klaar. Een gehaast schot of een foute pass was dan vaak het resultaat. Maar goed het resultaat was dus wederom een ruime overwinning, 38 - 85. We waren het er eigenlijk wel over eens dat indien we vanaf de start scherp gespeeld hadden en de lay-ups er in hadden gegooid er toch weer taart gegeten had moeten worden. Gelukkig denken de mannen om mijn lijn en laten ze hier een daar een balletje lopen zal ik maar zeggen. Weer een prima pot, tegen een tegenstander die ook nu weer te klein en met name te jong was, om het ons lastig te maken. Heren laat je niet in slaap sussen, blijf wel scherp. De punten. Rick B, 17, waarbij met name de fast - break score opvallend was. Je verkijkt je dus echt op de snelheid van Rick heerlijk om te zien. Mick 18, maar het hadden er wel 30 kunnen zijn, feesten voor de wedstrijd is niet bevorderlijk voor je percentage zal ik maar zeggen. Nando 18, een beetje getergd omdat hij te weinig ballen kreeg? Twee keer de kans op een dunk, maar ingehouden omdat er mee gesprongen werd. Verstandig! Nu een vette blessure oplopen, daar koop je niets voor. Verder een vet block. Jeffrey 10, van alles wat, rebounds, linkerhandje, passes, degelijk, zeker na de goede charge, waarbij hij volledig de grond in werd gelopen, was het fijn dat hij nog kon meespelen. (Zijn vader eindigt dan met 3 gebroken ribben ;-) )Omar 12, ook feestje gehad? Afmaken was net als bij Mick niet scherp, maar ook net als Mick, constant aanwezig voor de onderschepping en het voorkomen van schoten van de tegenstander. Laten we wel wezen, meer dan de helft van de steals elke wedstrijd zijn te danken aan de snelheid en het verdedigend opstellen van Mick en Omar voor. Ricardo 8, traint te weinig, school is belangrijker (en terecht) maar weet toch zijn kansen er in te gooien. Conditie valt niet tegen, maar wat zou het fijn zijn om eens met ten minste 5 van die gasten te trainen. Rick (van Schie) 2 punten. Maar ten minste 4 steals en een paar uitstekende passes. Wist prima waar hij een goede bijdrage kon leveren en deed dat meer dan naar behoren. Weer een walk over en 2 punten. Weer geen tegenstander om veel van te leren. Maar wellicht volgende week thuis tegen Harlem Lakers, we gaan het zien. Coach

maandag 10 oktober 2016

The Challengers - BV Spaarndam

Thuis tegen Spaarndam, het zou geen moeilijke pot moeten worden als we naar de stand keken. Ricardo had zich afgemeld, Bas moest scoren en in plaats van hen waren Justin en Daniel de wissels. De start begon niet zoals we gewend zijn. We mistten namelijk de tip, maar daarna was er weer veel van hetzelfde zal ik maar zeggen. We liepen snel en gestaag weg van Spaarndam dat ons trachtte te stoppen met een man to man. De loop kon dan vandaag in de praktijk gebracht worden, maar in de meeste gevallen kwamen we daar niet aan toe, omdat de fast-break goed liep. Na 10 minuten prijkte er al een 32 - 9 op het bord. Toen stokte het een beetje. We begonnen wat te knoeien en de grote druk op de spelverdelers van Spaarndam nam af. Hun aanvallen duurden langer en uiteindelijk kregen we zo minder kans op ons run en gun spelletje. De rust kwam bij 49 - 17. In de 2e helft begonnen we weer furieus en opnieuw werd er veel en snel gescoord. Mick en Omar kregen kans op kans en schoten met scherp. Rebound, pass, score zo simpel kan het zijn. Voorwaarde is natuurlijk dat je de bal verovert en dat deden we dus erg goed. De score in het kwart was 24 - 9 en er was weer zicht op appeltaart zal ik maar zeggen. Helaas voor mij als fan, zover zou het niet komen. In het 4e part was er wederom een kleine terugval en hoe Rick het ook probeerde met 6 punten op rij in de laatste 2 minuten, we bleven steken op 94 - 35. Afijn een simpele en verdiende overwinning. Ook nu wekten we wel de indruk een maatje te groot te zijn voor deze tegenstander. Jawel, ik zeg het weer, we zitten wel te laag ingedeeld deze competitie helft. Wat leerden we deze middag? Dat we, zowel tegen een zone, als een man to man verdediging redelijk geconcentreerd kunnen spelen. Punt van aandacht in de loop, houd het veld breed dan is er meer ruime voor de 1 tegen 1 inside. Dat we erg goed en snel kunnen overschakelen van verdediging naar de aanval. Dat we de mannen van de U18 naadloos kunnen laten instromen binnen ons team. Hoewel zij niet alle ins en outs kennen van onze spelletjes, weten ze de draad goed op te pakken. Dit zegt wel iets over de mogelijkheden van de U18 en U20 nu. De punten dan als toetje: Mick 22, snel sneller snelst en gelukkig geen last meer van de hamstring. Een paar prachtige steals om dan toch uit een bijna onmogelijke positie nog de lay-up erin te frommelen. Omar 20, vliegt net als Mick achter elke bal en lay-up en kreeg daar volop de passes voor. Nando 18, na een paar missers (te snelle schoten) prima herstel en prachtige passes op de sprinters. Jeffrey 11, werken, passen..., afijn wat we gewend zijn. Rick 10 waaronder een turn around en een hookshot. Weinig schoten maar wel bijna allemaal raak. Begrijpt zijn rol steeds beter en effect wordt steeds groter. Daniel 8, moet wennen aan de snelheid van omschakelen, net als Justin overigens, die 5 punten had. Beiden staan in hun team meestal op de baseline te verdedigen en dan is de rol van flyer in de fast break even wennen. Ook moeten ze verdedigend anders spelen dan bij de U18. Komt vanzelf en zijn voor toekomstige wedstrijden een welkome aanvulling. Kortom, de coach had niet veel te mopperen. Wat blijft er zo over van zijn imago? Coach

maandag 3 oktober 2016

Maple Leaves - The Challengers

Uit in Heemskerk. De 3e wedstrijd en een lastige op voorhand. Niet om de tegenstander nee in verband met het aantal spelers. Mick geblesseerd, Ricardo afwezig en Bas diende zijn wedstrijd met het U18 team in Hoorn te spelen. Dus bij de start 4 man en dus geen wedstrijd. Gelukkig konden we Micheal Resoort mee krijgen en zijn vader zou hem dan na onze wedstrijd direct afleveren in Hoorn voor zijn potje met de U-18. Dus bedankt Jacques en Michael voor het redden van onze wedstrijd. Mick wilde op voorhand wel maar een hamstring blessure moet je niet verergeren door te snel te starten. Hoewel Mick graag in het veld was gaan staan als 5e man bij de start, leek mij dat geen goede oplossing. Ik schat Mick zo in, dat hij dat bij de 1e rebound al is vergeten, wegsprint en daarna lang is uitgeschakeld. Dus zitten en blijven zitten al kriebelt dat. De verwachtingen bij mij waren dan ook niet hoog gespannen, onterecht zou snel blijken. Na een 1e misser na de jumpbal bij de start, was het snel 0 - 8 en hadden Omar, Michael en Rick gescoord. Dat ging in dit partje snel door tot 2 - 33. Fast-break op fast-break en anders na een misser een 2e (of 3e) kans uit de rebound. Nagenoeg alles viel raak en de tegenstander van wie de meesten 1e jaars U20 waren en 3 zelfs 1e jaars basketballer, kregen ze om de oren. Na het 2e part stond er 9 - 58 op het scorebord. Wat zagen we naast een zeer zwakke tegenstander. Redelijk teamspel, naar behoren verdedigen en leuke teamaanvallen. Micheal had deze wedstrijd 2 driepunters in huis en Nando mocht 2 maal een dunk bijschrijven na fantasie line-ups met Nando en Micheal voor en zelfs Omar en Nando. Verder zagen we een schitterende fast-break via alle 5 spelers en fantasie (behind the back)passes van Omar op Michael en een prachtige wrap around pass van Jeffrey op Omar? Het ging deze middag, zoals tot nu toe alle wedstrijden dit seizoen. Nee een schoonheidsprijs kreeg deze wedstrijd niet. Daarvoor was de tegenstander te zwak. Ook de conditie liet het na, om na 3 kwartjes (12 - 76) nog een beetje gas te geven voor de 100 punten. Nou was dat, wat mij betreft ook niet gewenst, de tegenstander was er niet naar en verdiende dat zeer zeker niet. Wat leerden we van deze wedstrijd? ALLEREERST dat we blijkbaar niet in staat zijn om prioriteit te stellen aan het komen opdagen voor een wedstrijd. Ricardo! Dat we gelukkig altijd een beroep kunnen doen op WELwillende spelers, van een lager team. Hoewel daar enigszins met gemengde gevoelens naar wordt gekeken, krijgt dat tot nu toe steeds een verrassende wending. Want laten we eerlijk zijn 21 punten bij je debuut in een team van U-20 spelers, als 16 jarige is toch een prima resultaat Michael! Ondanks gemopper over de bal Nando, werd er gewoon een simpele overwinning gehaald. Ik hoop van harte, dat er in deze poule ook een paar teams zijn met een beetje meer kracht en basketbal vaardigheden want op deze manier wordt het wel een erg simpel en saai seizoen. Heren de punten: Nando, ondanks gezeur over de gladde bal, 32, Omar 21 met name uit de fast-break, Michael 21, met prima open schoten (2 drietjes) en verder gewoon rennen en de fast-break erin lopen. Rick 8 met veel rebounds en nuttige 2e schoten uit de rebound, gelukkig geen 5 fouten opgelopen deze wedstrijd, Ging er wel voor ;-))? Jeffrey 11, linker handje deed zijn ding en naast mooie passes ook goed bezig in de rebound. Afijn een eindstand van 16 - 93 mag er zijn maar laten we wel wezen, deze tegenstander was gewoon zwak. Moeten we concluderen dat we in een verkeerde competitie zijn ingedeeld? Tot nu toe moet ik volmondig zeggen JA!! Leren we daar iets van? Ik mag het hopen. Wat ik vooral hoop is dat we dit seizoen niet meer blessures oplopen, want met deze kleine groep spelers en het gemakkelijke wegblijven van anderen komen we ons zelf vroeg of laat gewoon tegen. Coach