The Challengers - BV Spaarndam

Thuis tegen Spaarndam, het zou geen moeilijke pot moeten worden als we naar de stand keken. Ricardo had zich afgemeld, Bas moest scoren en in plaats van hen waren Justin en Daniel de wissels. De start begon niet zoals we gewend zijn. We mistten namelijk de tip, maar daarna was er weer veel van hetzelfde zal ik maar zeggen. We liepen snel en gestaag weg van Spaarndam dat ons trachtte te stoppen met een man to man. De loop kon dan vandaag in de praktijk gebracht worden, maar in de meeste gevallen kwamen we daar niet aan toe, omdat de fast-break goed liep. Na 10 minuten prijkte er al een 32 - 9 op het bord. Toen stokte het een beetje. We begonnen wat te knoeien en de grote druk op de spelverdelers van Spaarndam nam af. Hun aanvallen duurden langer en uiteindelijk kregen we zo minder kans op ons run en gun spelletje. De rust kwam bij 49 - 17. In de 2e helft begonnen we weer furieus en opnieuw werd er veel en snel gescoord. Mick en Omar kregen kans op kans en schoten met scherp. Rebound, pass, score zo simpel kan het zijn. Voorwaarde is natuurlijk dat je de bal verovert en dat deden we dus erg goed. De score in het kwart was 24 - 9 en er was weer zicht op appeltaart zal ik maar zeggen. Helaas voor mij als fan, zover zou het niet komen. In het 4e part was er wederom een kleine terugval en hoe Rick het ook probeerde met 6 punten op rij in de laatste 2 minuten, we bleven steken op 94 - 35. Afijn een simpele en verdiende overwinning. Ook nu wekten we wel de indruk een maatje te groot te zijn voor deze tegenstander. Jawel, ik zeg het weer, we zitten wel te laag ingedeeld deze competitie helft. Wat leerden we deze middag? Dat we, zowel tegen een zone, als een man to man verdediging redelijk geconcentreerd kunnen spelen. Punt van aandacht in de loop, houd het veld breed dan is er meer ruime voor de 1 tegen 1 inside. Dat we erg goed en snel kunnen overschakelen van verdediging naar de aanval. Dat we de mannen van de U18 naadloos kunnen laten instromen binnen ons team. Hoewel zij niet alle ins en outs kennen van onze spelletjes, weten ze de draad goed op te pakken. Dit zegt wel iets over de mogelijkheden van de U18 en U20 nu. De punten dan als toetje: Mick 22, snel sneller snelst en gelukkig geen last meer van de hamstring. Een paar prachtige steals om dan toch uit een bijna onmogelijke positie nog de lay-up erin te frommelen. Omar 20, vliegt net als Mick achter elke bal en lay-up en kreeg daar volop de passes voor. Nando 18, na een paar missers (te snelle schoten) prima herstel en prachtige passes op de sprinters. Jeffrey 11, werken, passen..., afijn wat we gewend zijn. Rick 10 waaronder een turn around en een hookshot. Weinig schoten maar wel bijna allemaal raak. Begrijpt zijn rol steeds beter en effect wordt steeds groter. Daniel 8, moet wennen aan de snelheid van omschakelen, net als Justin overigens, die 5 punten had. Beiden staan in hun team meestal op de baseline te verdedigen en dan is de rol van flyer in de fast break even wennen. Ook moeten ze verdedigend anders spelen dan bij de U18. Komt vanzelf en zijn voor toekomstige wedstrijden een welkome aanvulling. Kortom, de coach had niet veel te mopperen. Wat blijft er zo over van zijn imago? Coach