maandag 21 november 2016

The Challengers U20 - Monks H0-1

Thuis, tegen Monks, een makkie? Alle tekenen wezen in die richting. De tegenstander kwam met 5 man en wij hadden vandaag een selectie van 7 man. Ricardo was er niet maar Justin en Arron van de U18 speelden bij ons mee. Zij en ook Omar hadden al een U-18 wedstrijd in de benen, dus niet helemaal vers zoals we dan zeggen. We startten eigenlijk zoals steeds de afgelopen weken. De tip was voor Nando en de eerste fastbreak was voor ons. Helaas werd dat een misser en de eerste aanval van de Monks was kassa. Een achterstand (de eerste van het seizoen?) was het gevolg. Tot de 6e minuut ging de strijd gelijk op. En werd zichtbaar dat de 5 mannen uit Monnikendam zich niet lieten aftroeven door ons. Vanuit een hechte zoneverdediging trokken zij ten strijde en wij hadden alle moeite om vanuit een set aanval de puntjes te maken. Het afstandschot blijkt dan toch niet ons sterkste punt in wedstrijden. Niet omdat we dat niet kunnen, maar meer omdat we te gehaast de bal richting bord werpen. Neem de tijd en in balans blijf ik roepen maar helaas. Het late puberbrein is natuurlijk niet ontvankelijk voor zoveel wijsheid. Op de eigen wijze wijze of moet ik zeggen eigenwijze wijze wordt te vaak, te snel de keuze gemaakt, voor een schot van afstand. De pass brengt vaak een betere optie, maar dan moet je je geduld bewaren. Afijn, na het inbrengen van de schutters Justin en Arron die ons de vorige keer, dat zij meespeelden ook prima van afstand ondersteunden, liepen we wat uit. Niet omdat zij de bal wel veelvuldig raak schoten, maar omdat de dreiging van buiten, de zone wat opende. Waardoor er ruimte ontstond voor de drive en de pass inside. Na de tussenstanden van 17 - 8 en de rust 33 - 14 kregen we toch weer zicht op de winst. Wat ik hoopte en verwachtte, een conditionele ineenstorting van de mannen uit Monnikendam bleef uit. Zij bleven gaan en met name hun nummer 33 was een plaag. Sterk, snel, balvaardig en slim wist hij veelvuldig te scoren en hij had een schitterend block op een fastbreak van Mick. Dat betekent, dat je dus snel bent! Gelukkig voor ons, was de fastbreak in de 2e helft weer als vanouds en dus ons sterkste wapen en de block van 33 een incident. Mick en Omar zijn dan eigenlijk niet te stoppen en als Omar zelfs de ballen blind over zijn schouder gooit naar Mick die dan netjes weer 2 puntjes laat aantekenen, dan weet je "dat is kat in 't bakkie". "Wedstrijd in de tas" zoals je wel eens hoort van een verslaggever. Die break begint bij een goede rebound en dan moet er toch ook een hoop lof naar Jeffrey, Justin, Rick en Nando die de rebound pakken en de bal snel uitspelen voor de fastbreak pass. Mick en Rick moesten nog even op hun tellen passen voor wat betreft de fouten maar al met al werd het een toch weer ruime overwinning. "75 - 45" We zagen: prima rebounds, pin point passes, in traffic van Justin op Nando, snelle aanvallen, sterke schoten van middenafstand, waar met name Rick een prima serie had vanaf de high-post positie waar hij prima bediend werd door Omar en Arron en wederom een prima inzet van iedereen. Voor Justin en Arron ook weer een goede gelegenheid om tegen een sterke, grote(re) tegenstander op te boksen. Dat staalt en daar leer je veel van. De wedstrijd inzet blijft geweldig om te zien. Helaas en dat blijf ik roepen is de trainingsopkomst (en inzet?) bij ons, U20, te mager. Volgens mij moet dat beter kunnen. Hoeveel heb je over voor je spelletje. Als coach heb ik weinig sanctie mogelijkheden. We hebben immers maar nauwelijks voldoende mensen en kan dus niet straffen met minder speelminuten. Maar ik mag toch verwachten, dat als je graag basketbalt, je ook inzet wilt stoppen in het verbeteren van je vaardigheden? Of is dat nu zo 1980? En als je het niet voor jezelf doet, dan heb je toch een soort van plicht, ten opzichte van je medespelers die wel gaan. Oh ja na zoveel "nag , nag , nag", ik zou het bijna vergeten, maar na een paar magere dunkjes van Nando dit seizoen, was hij vanmiddag in staat tot een echte DUNK. Gelijk opspringend met een verdediger van Monks naast zich, ramde hij de bal over de man door de ring. Een "grote mannen" dunk, klasse, beter dan die laffe afstandsschotjes ;-)). Als dan zelfs de scheidsen zich na afloop verbaasd afvragen, hoe die dat deed dat hij dat kon en opmerkingen maken dat we meer dan aardig ballen, dan geeft het toch aan dat we lekker op weg zijn. Of is het commentaar van Joshua en Jamahl zo iets al de WC-eend reclame, "Wij van WC-eend bevelen WC-eend aan". Ik als trouwe kijker, zure commentator en trotse coach (in een totaalpakketje) weet gelukkig beter. Mannen volgende week geen wedstrijd en dan op naar Heerhugowaard. Nog 3 te gaan tot de Kerst en houden we de ongeslagen status vast? De scores: Omar 8, Mick 21, Nando 19, Jeffrey 8, Rick 11, Justin 4 en ook Arron 4

Geen opmerkingen:

Een reactie posten